Konumuz eşi elde tutma stratejisi olarak kadına yönelik şiddet. Bu nasıl bir strateji dediğinizi duyar gibiyim ancak ne yazık ki bu doğru, evrimsel psikologlar bunu caydırılıcık sağlayan riskli bir strateji olarak ele alıyor. Tabi bu da kadın cinayetlerinden yola çıkılarak uzun araştırmalar sonucu elde edilen fikirler. Örneğin "ayrılırsan ölürsün" cümlesi erkeklerin eşlerini elde etmek için en çok başvurduğu strateji. Avusturya, Kanada ve ABD'de tutulan istatistiklere göre ayrılmış çiftler daha fazla ölüyor.
ABD istatistiklerinde toplam cinayet kurbanlarının %23'ü kadın. Cinayete kurban giden kadınların %50'si eşleri tarafından öldürülüyor. Eş dedim, buna sevgili ya da nişanlı dahil değil. Onları ele aldığımızda oran büyüyor.
Türkiye'de böyle sağlıklı istatistik çıkarımı ne yazık ki yapılmıyor. Önünü kesiyorlar diyebiliriz aslında. Bianet'in 2014 yılında yaptığı "gerçeği yansıttığına" inanılan son grafiğe göre ülkemizde öldürülen kadınların %60'ı eşleri tarafından öldürüldü. Aynı zamanda taa 2011 yılında yayınladığı istatistiğe göre kadın cinayetlerinin 14 kat arttığını da belirtmişti. Yıllardır bunun sinyali verildi yani ama yetkililer tarafından dikkate alınmadı.
Yeni evli olan genç kadınlar tatmin olmadıkları evlilikleri daha kolay sonlandırma eğiliminde. Aynı zamanda bu genç kadınlar diğer erkekler (rakip) tarafından daha fazla arzulanır, isterlerse daha kolay yeni cinsel ilişki kurabilir. Bundan dolayı genç kadınlar daha fazla ayrılma tehlikesi yaşar, yani eşi elde tutma stratejisi genç kadınlar üzerinde daha fazla uygulanıyor.
Tüm dünyada yapılan istatistiklere göre genç kadınlar 10 kat daha fazla eş şiddetine maruz kalıyor. Bu araştırma ile az önce dediklerim kanıtlanıyor yani.
Ayrıca göreceli olarak yaşlı erkeklerle evli genç kadınlar arasında eş cinayeti en fazla orana sahip.
Kanada'da yapılan bir araştırmaya katılan kadınların %30'u en azından bir kez eşleri tarafından fiziksel veya cinsel şiddete uğradığını söylerken bu kadınların üçte biri şiddet gördükleri sırada hayatlarından endişe ettiğini söylemiş. Şiddetin boyutunu siz düşünün yani ve bahsettiğimiz yer Kanada. Medeniyetin, kadın erkek eşitliğinin en mükemmel seviyede olduğunu düşündüğümüz yer.
ABD'de yer yıl 18 milyon kadın eşleri tarafından şiddete maruz kalıyor.
Ekonomik kaynakları kaybeden erkekler eşi elde tutmadaki diğer taktikleri (kaynak gösterme, saygı vb) kullanmada başarısız olduğu için daha fazla eşe yönelik şiddet uyguluyor.
1990-1994 arasında New York City'de öldürülen 16 yaş üzeri kadınların yaklaşık yarısı eşi ya da sevgilisi tarafından öldürülmüş.
Eş cinayeti vakalarının %67si yoksul semtlerde (gecekondu vb) gerçekleşiyor. Bu yerlerde kadınlar birini öldürmüş, silah taşıyan adamlarla evleniyor ve bu yadırganmıyor. Çünkü o semtlerin birçoğunda bu adamlar "kahraman" olarak adlandırılıyor. Hatta veriler bize kadınların kendilerinden önceki eşini öldürüp hapis yatmış adamlarla evlendiğini de gösteriyor. Çünkü o kadını öldürmüş ise hak etmiştir, ben eşime onu kızdıracak bir şey yapmam düşüncesi de var.
Bir diğer neden ise boşanamamak. Bu semtlerde yaşayan kadınların geneli eşlerinden boşanamıyor. Okumamış kadınlar üzerinde "ayrılırsan ölürsün" tehditi çok daha fazla işe yarıyor. Ayrıca eşinden şiddet görüyor olsa da eşinden boşanma durumunda mevcut tüm kaynakları (ev, para vb) kaybetme ve evsiz kalma korkusundan dolayı da kadınlar boşanmaya yanaşmıyor.
Bu verilerin yanı sıra 1995 ve 2001 yılında gerçekleştirilen Figueredo araştırmasına göre kadının yakınlarında bir akraba bulunması koruyucu bir faktör. Kadının komşusu babası, dayısı, amcası, abisi vs ise eş ya da sevgililer kadının evine gidip ona saldırma konusunda tereddüt ediyor. Bunu birçok araştırma da desteklemiş.
Son olarak da Türkiye'de hiçbir kadın davası kadınların komisyon kurarak sahip çıkmadığı sürece kazanılmamış. Bu yüzden ilk gönderide verilerin doğruluğu tartışılıyor bu ülkede dedim çünkü ortaya çıkmamış birçok kadın cinayeti var. Namus meselesi deyip dayısı ya da amcası tarafından öldürülen ama bilinmeyen kadınlarımız var mesela. Ayrıca bianetin istatistiklerine göre öldürülen kadınların %10'u bir akrabası tarafından öldürülüyor. Demek istediğim şu ki kadınlar rastgele öldürülmüyor, öldürülen kadınların büyük çoğunluğu tanıdığı insanlar tarafından öldürülüyor. Eğer bir gün öldürülür iseniz %60 gibi büyük bir oran büyük ihtimal eşiniz tarafından öldürüleceğini söylüyor. Çok küçük bir oran sizin tanımadığımız biri tarafından öldürüleceğinizi gösteriyor.
Bu verilerin yanı sıra 1995 ve 2001 yılında gerçekleştirilen Figueredo araştırmasına göre kadının yakınlarında bir akraba bulunması koruyucu bir faktör. Kadının komşusu babası, dayısı, amcası, abisi vs ise eş ya da sevgililer kadının evine gidip ona saldırma konusunda tereddüt ediyor. Bunu birçok araştırma da desteklemiş.
Son olarak da Türkiye'de hiçbir kadın davası kadınların komisyon kurarak sahip çıkmadığı sürece kazanılmamış. Bu yüzden ilk gönderide verilerin doğruluğu tartışılıyor bu ülkede dedim çünkü ortaya çıkmamış birçok kadın cinayeti var. Namus meselesi deyip dayısı ya da amcası tarafından öldürülen ama bilinmeyen kadınlarımız var mesela. Ayrıca bianetin istatistiklerine göre öldürülen kadınların %10'u bir akrabası tarafından öldürülüyor. Demek istediğim şu ki kadınlar rastgele öldürülmüyor, öldürülen kadınların büyük çoğunluğu tanıdığı insanlar tarafından öldürülüyor. Eğer bir gün öldürülür iseniz %60 gibi büyük bir oran büyük ihtimal eşiniz tarafından öldürüleceğini söylüyor. Çok küçük bir oran sizin tanımadığımız biri tarafından öldürüleceğinizi gösteriyor.
Yani mevzu hayatınızdaki iyi insanları iyi seçin it kopukla takılmayın mevzusu değil, en yakın akrabanız tarafından bile öldürülebilirsiniz. Ölüm kadınların seçtiği bir şey değil.
Rastgele öldürülmüyoruz, katillerimiz yanıbaşımzda.
0 Yorumlar